İzmirdən fraqmentlər
Öyrəşməyə çalışıram
Bu səs-küylü şəhərin
Görmədiyim
Bilmədiyim axınına.
Öyrənməyə çalışıram
Üz tuturam
önümə çıxan sakininə
Mən yadam e anlamıram
Üz tuturam bu tərifli gözəlin
Doğmasına, yaxınına.
Niyə sevilir bu şəhər?
Sevməyin də mənim kimi
Lap az qala nifrət edin
Havasına, torpağına
Sahibinə, qonağına
Bu gözələ
İzmir adlı bu gözələ
Lap az qala nifrət edin.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Bu gözəlin bər-bəzəyi hardadı
Küçələri iyrəndirir bu gözəli özündən
Sevilməli az yanı var:
Burnu saat qülləsi
Egey adlı, mavi rəngli olsa da,
Qoxu gəlir gözündən
Nə vaxt sərin meh əsir.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Dar küçələr qəlbim kimi hər gün daha çox sıxılır
İnsanlar da dərd-qəm təki
O dar yerə yığılır.
Bağırmağa çalışıram dayanmadan
Səsim yoxdur
Heç öz qulaqlarıma belə yetmir
Qışqırsam da, susmasam da,
Unuduram təkliyimi
Məni kimsə eşitmir.
Səsim kimsəyə çatmır.
Sanki zəhləm gedən, nifrət etdiyim
Qonağa get deyirəm
“Hələ tezdir” deyir, getmir.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Bir kimsəli bir adaya düşmüş kimiyəm
Əllərim boş, ürəyim boş.
Mən başqa dünyanın sakiniyəm,
Eh olmasa da xoş.
Ciddiyə almalıydım həmin məşhur sualı
Düşünməzdim başıma gələcək
Məni yoracaq bu halı
Həyatın qalmaqalı.
Götürməli olduğum
Üç vacib şey nə idi?
İndi fikrim dəyişib,
İndi-indi ağlım kəsir
Gələndə tapmalıydım:
Bir çimdik ümid,
bir kasa səbir,
bir də həvəsim
********
Hey yuxarıda olmağına
çalışdığın,
hey yuxarı dırmaşdığın,
dəfələrlə aşdığın
bu dünya,
Adamların üz-gözünə
basa-basa qalxdığın,
İki addım öndəkinə
Tanrı kimi baxdığın
bu dünya,
Nər
di
van
deyil,
Pil
lə
kən
dir
əzizim.
Və insanlıq pillələri
yanlış qoyan adamların
səhvlərinin əzabını çəkəndir,
əzizim.
********
Qanın it qanı deyil,
hər yuxudan duranda.
Yəqin ağrı da olmur
hər ürəyin vuranda.
Gecə rahat yatırsan,
kabus olmur qonağın.
Yaşadırsan hələ də
içindəki uşağı.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Söyüb, yumruqlamırsan
güzgünü hər baxanda.
Düşünmürsən intihar
bir saniyə, bir an da.
Aşiq deyil dodağın
uzun bir ağ kağıza.
Aman verməz gözlərin
Bircə damcı yaş sıza.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Altında rəqs edirsən
bəlkə yağış yağanda.
Mənimki həyat deyil
yəqin ordan baxanda.
Ağrı, qorxu, söyüş var,
hər günümün içində.
Bir də şeir yazıram,
hərdən belə içəndə…
********
Bu gün xüsusi gündür
ay əzizlərim, ay doğmalarım
yığışıb gəlin.
Bu gün xüsusi gündür
işdən çıxın, pivə məndən,
gəlib bizdə dincəlin.
Bu gün kağız verdilər,
üzərində möhürü, səliqəli imzası.
Böyük hərflərlə “TƏBRİK”,
Sonunda da nidası.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
“Bu ay yaxşı qul oldun
heç çıxmadı səs-sədan,
həm də yaxşı əsirdin
müdir gələndə qorxudan”.
Deyib əlimi sıxdı kostyumlu bir kişi.
O an sevinc qonaq gəldi,
yola salıb təşvişi.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Görüm hardan asıram bu qiymətli kağızı,
gərək yuxarıda dursun
baxıb-baxıb fəxr eləyim özümlə.
Ya da çərçivələyim, iş masamı bəzəsin
Eh masam da köhnədir
təzə “təbrik”im üçün
gərək alım təzəsini.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Aaa!!! Tapdım, tapdım!
Çıxarım o divarda
illərdir qarşılıqsız işləyən,
arabir daşını dəyişdiyim
köhnə, axmaq saatı.
Yazığım gəldi bir tərəfdən,
bu qədər müddətdir
bir “təbrik” kağızı almadan işləyir,
boş-boşuna itirir bu həyatı.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Ora da yaman hündürdü,
gərək bir şey tapım tez.
Bəlkə iki stulu üst-üstə qoyum
Necə deyərlər? Eləyim sintez.
Hehehe nə qəşəng qafiyə oldu.
Bəsdir gəvəzəlik etdim, asmaq lazımdır artıq.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
(Stulları üst-üstə qoyur)
Ya Alllaaah! Qocalıram, ətağa.
(Saatı çıxarıb yerə atır)
Həə, indi hazırdır yeri.
Aaaaaa!!!!! Aaaaaaaa!!!
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
(Stullar aşdı birdən
çıxdığı ən yüksək pillə vardı a
oradan düşdü qəfildən.
Təsadüfə bir bax e,
ömrünü həsr etdiyi A4 ölçülü kağız
düz düşdü sağ əlinə.
Kağız necə yüksəltdi,
Elə də atdı dərinə)
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
(Yerə yıxılan adamın indi gəlmir nəfəsi,
nə də otaqda duyulur işləməyin həvəsi
Sanki yardım səsidir
illərdir qarşılıqsız işləyən
Köhnə, axmaq saatın səsi)
********
Və sənin bütün o həyatın
bəlkələrlə doludur;
bəlkə o da uduzub
bəlkə o da keçmişinə tutunur
bəlkə o da xatırlayıb ovunacaq…
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Və mənim bütün qorxularım
eyni sözün ətrafında dolanır;
bəlkə artıq unudub
bəlkə indi unudur
bəlkə bir gün unudacaq…
********
Çarəsizlik dünyası, ümidsizlik ölkəsi,
Neçə qəzaya şahid İzmirin sərt döngəsi,
Belə yorğun şəhərin işıq görməz küçəsi,
Uçuq-sökük evlərin örtülməz pəncərəsi,
Gecə evinə gedən cütlüklərin qorxusu,
Qəlblərə hücum çəkən zalım kədər ordusu,
Boğuşması duyulan quduz köpək sürüsü,
Alovlanan eşqlərin yol itirən tüstüsü,
Və daima yuxusuz, xəyalpərəst bir axmaq,
Bir də ürəyimdəki heç bitməyən darıxmaq,
Gecəniz xeyrə qalsın!
Dərdlərimi sayıram
Sayıram ki, azalsın…
********
Madam ki bu qədər
uzaqdasan sən,
Sən öz yolundasan,
mən öz yolumda.
Paralel düz xətlər də
kəsişmir ki, əzizim.
Əlimizdə deyil bu
Mütləq həqiqətlər də
dəyişmir ki, əzizim.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Bir də inadkarlığım,
Bir də ki narsistliyim,
İnandığın hər şeyi
İnkar edirdim deyə
O dünyada yenə də
görüşmərik, əzizim.
Sənin tanrın belədir,
əmin ol eyni yerə
biz düşmərik, əzizim.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Madam ki bu qədər
darıxırıqsa,
Sən də susursansa
mən susuramsa
utanma bir mesaj yaz.
Gəl rəqəmsal dünyada
Gələcək fikirləşək.
Gəl ikili kodlarla
Bu dünyada fırlanaq.
1-ləşək
0-lanaq.
********
Açılmayan pəncərə,
tərsinə dönən saat
bir də ki közərərək
yanan köhnə lampa
imkan vermir rahat olum.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Pəncərə məni qorumur,
məndən çölü qoruyur.
yandırdığım ümidlərin tüstüsündən
otağım ölü qoxuyur.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
İki atın misalıdır
divardakı saatım
öz yolunu itirir.
mən keçmişə gedirəm
o da geri sürünür.
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Bir də mübarizə var burda
mən işığı yandırıram,
inadkar qaranlıq
otağı tərk etmək istəmir.
İşıq bir gün yanmayanda
qaranlığa yoldaş olub gedəcəm
bəlkə qorxur gecədən
bəlkə tək getmək istəmir…