Avqust günəşinin qızmar şüaları pəncərənin şəffaf şüşəsindən süzülərək istidən tərləmiş bədənimi daha da yandırırdı. Yatağımda var-gəl edirdim, çarpayıdan durmağa taqətim yox idi. Sanki günəş hər səhər mənə həyatın necə dözülməz olduğunu bildirirdi. Bir tərəfdən qonşudakı göyərçinlərin səsi təbiətin simfoniyasına çevrilsə də, mənim əsəblərimə toxunurdu. Adi günlərdən biri olmasına baxmayaraq hər şeyin bir məna ehtiva etməsi […]
Nofəl Arazi – Bulud Read More »
“Əzbərlənən imanla, qəlibləşmiş ədəblə,Bir körpəni təkrar yaradan tanrıdır – insan” – Hansısa uğursuz şair. Dostlarımla sağollaşmaq üçün şəhərə getməli idim. Ölkədə son günüm idi. “Bolt”-dan taksi çağırdım. Sürücü Rasim bəy seçildi. Profil şəkli sadəcə sifəti idi. Damda yaşayan Karlsona oxşayırdı. Həyətə düşüb gözlədim. Bəyaz “BYD” gəldi. Əyləşib salamlaşdım, siqaret çəkməyin mümkün olub-olmayacağını soruşdum. Ağzın-gözün əyə-əyə:
Anar Oğuz – Züleyxa Read More »
Cənnətdəki Hitler “Rəbbin kimdir?” Nə baş verdiyini, harada olduğumu anlamamışdım, eyni sual bir daha, amma bu dəfə daha sərt şəkildə səsləndi. Qorxudan özümü itirdim və canımı qurtarmaq üçün “Rəbbim Allahdır” dedim. “Dinin nədir?” Dayan, dayan. Bir dəqiqə. Deməli, mən ölmüşəm? Bunlar ki “qəbir imtahanı”nın suallarıdır. Elə isə, başımın üzərində gördüyüm bu iki ürküdücü varlıq da
İsa Məmməd – Cənnətdəki Hitler Read More »
“İşıq gələn tərəf” “Gənclərin sümürülüb, söndürüldüyü, bu şəhər – divlərin külqabısıdır.” Bakı İşsizlikdən əziyyət çəkirdim. Hətta “əziyyət” sözü çəkdiklərimin yanında çox nazik səslənirdi. İşsizlik insanı əvvəl dost mühitindən, sonra evdən, sonda isə öz içindən qovur. Hər kəsə borcluydum. Qonşuya, dostlara, banklara, Azpulmanata, köhnə sevgilimin doğum günündə almadığım hədiyyəyə qədər. Necə deyərlər, itə də bir əppək
İşıq gələn tərəf – Anar Oğuz (Hekayə) Read More »
