Avqust günəşinin qızmar şüaları pəncərənin şəffaf şüşəsindən süzülərək istidən tərləmiş bədənimi daha da yandırırdı. Yatağımda var-gəl edirdim, çarpayıdan durmağa taqətim yox idi. Sanki günəş hər səhər mənə həyatın necə dözülməz olduğunu bildirirdi. Bir tərəfdən qonşudakı göyərçinlərin səsi təbiətin simfoniyasına çevrilsə də, mənim əsəblərimə toxunurdu. Adi günlərdən biri olmasına baxmayaraq hər şeyin bir məna ehtiva etməsi […]
Nofəl Arazi – Bulud Read More »
“Əzbərlənən imanla, qəlibləşmiş ədəblə,Bir körpəni təkrar yaradan tanrıdır – insan” – Hansısa uğursuz şair. Dostlarımla sağollaşmaq üçün şəhərə getməli idim. Ölkədə son günüm idi. “Bolt”-dan taksi çağırdım. Sürücü Rasim bəy seçildi. Profil şəkli sadəcə sifəti idi. Damda yaşayan Karlsona oxşayırdı. Həyətə düşüb gözlədim. Bəyaz “BYD” gəldi. Əyləşib salamlaşdım, siqaret çəkməyin mümkün olub-olmayacağını soruşdum. Ağzın-gözün əyə-əyə:
Anar Oğuz – Züleyxa Read More »
Atamın pensiyasından qalan əlli manatın onluğunu “nəşə”yə vermişdim. Yaxşı mal idi. Təəssüf ki, yalnız on manatlıq ala bilmişdim. Çünki növbəti pensiyaya hələ bir neçə gün vardı. Yemək, içmək, dərman – hamısını çatdırmaq lazım idi. Atam yataq xəstəsi idi. Altını mən təmizləyir, onu çimizdirir, yedirir, içirirdim. Bütün bunları ayıq başla etmək dözülməz dərəcədə iyrənc idi. Bəli,
Anar Oğuz – Utanc və qoxu (Hekayə) Read More »
